wrapper

Steek een handje toe!

Zin om aan de slag te gaan voor het goede doel? We zoeken steeds mensen die één of meer tandjes kunnen bijzetten om onze missie te doen slagen. Ontdek hier hoe jij kunt helpen.

Vrijwilligersvacatures

Handen

Heb jij veel goesting om je te engageren?
Wil jij meewerken aan een meer plantaardige wereld?
Check dan onderstaande vrijwilligersvacatures!

Zit er niets tussen voor jou, maar kriebelt het toch om actie te ondernemen?
Onze lokale groepen kunnen altijd een helpende hand gebruiken!

Meld je hier aan als vrijwilliger!
Andere vragen? Mail naar jade@evavzw.be

VACATURE #1

GEZOCHT: SOCIALE MEDIA DUIZENDPOOT VOOR EVA/PROVEG MECHELEN

  • Ben jij niet van je smartphone weg te slaan?

  • Volg jij alle plantaardige nieuwtjes in Mechelen en omstreken op de voet?

  • Hebben sociale media zoals Facebook en Instagram geen geheimen voor jou?

  • Of ben je niet z'n sociale media gek, maar zie je het wel zitten om nu en dan iets te posten in naam van EVA/ProVeg Mechelen?

Dan ben jij misschien de persoon die zij zoeken!

Iets voor jou? Of andere vragen? Mail dan naar mechelen@evavzw.be!

VACATURE #2

GEZOCHT: SCHRIJFTALENT VOOR ONS MAGAZINE!

  • Kruip jij graag achter je pen?
  • Heb jij af en toe een paar uurtjes vrij?
  • Wil jij graag als eerste de nieuwste kookboeken, restaurants of plantaardige producten testen?

Dan ben jij misschien het schrijftalent dat we zoeken!

Praktisch:

  • Je krijgt een onderwerp (of je mag zelf iets aanbrengen) en hier schrijf je een artikel of recensie over van ongeveer 200 - 400 woorden (per uitzondering kan dit tot 800 woorden zijn).

  • Je krijgt hiervoor steeds 5 weken de tijd.

  • Het magazine wordt 4 jaarlijks gepubliceerd.

  • Schrijven voor andere projecten is eventueel ook mogelijk.

    Interesse of een vraag? Je kan mailen naar joni@evavzw.be.

VACATURE #3

PROVEG ANTWERPEN ZOEKT COMMUNICATIEVE DUIZENDPOOT!

Ben jij niet van je smartphone weg te slaan? Volg jij alle plantaardige nieuwtjes in Antwerpen en omstreken op de voet? Hebben sociale media zoals Facebook en Instagram echt géén geheimen voor jou?

Dan zoekt ProVeg Antwerpen jou! Zij zijn namelijk op zoek naar een vrijwilliger om:

  • Hun Facebookpagina te beheren/modereren

  • Hun Instagrampagina te beheren/modereren

  • & Iemand die verantwoordelijk is voor de externe en interne communicatie (voornamelijk versturen van nieuwsbrieven via Mailchimp)

Iets voor jou? Een vraag?

Mail dan naar jade@evavzw.be.

Lokale groepen

EVA heeft verschillende lokale groepen, verspreid over Vlaanderen en Brussel. Zij organiseren etentjes, kooklessen, evenementen, standjes, ... Benieuwd naar festiviteiten bij jou in de buurt? Of zin om een heleboel nieuwe mensen te leren kennen en af en toe een handje te helpen bij het organiseren van activiteiten? Neem dan zeker een kijkje op de facebookpagina van de EVA-groep in jouw buurt en stuur een mail naar vrijwilligers@evavzw.be.

Overzicht van alle lokale EVA-groepen

Het verhaal van vrijwilligster Dominiek

Elke week kom ik enkele uurtjes naar het Veggiehuis.
Ik doe wat administratieve taken zoals de kalender van de kookworkshops invoeren in de database van Uit in Vlaanderen, ik maak pakketjes klaar of help mee aan de organisatie van een evenement. Ik heb ook al op de goed gevoel beurs gestaan om de mensen te informeren over EVA. Ik hou van de afwisseling.
Bovendien ben ik graag op het kantoor in het Veggiehuis, de mensen zijn warm en vriendelijk, de sfeer is gemoedelijk en het leuke is dat je weet dat iedereen zich inzet voor de goeie zaak, namelijk het promoten van lekker vegetarisch koken!

Het verhaal van vrijwilligster Katrien

Reeds 23 jaar ben ik vegetariër. Ik prijs me gelukkig dat mijn man, en onze 3 tienerzonen eveneens nog steeds overtuigde vegetariërs zijn. Ze houden niet alleen van lekker eten, dat nog liefst in een mooi kleedje wordt gestopt, maar ons gezin is gebeten door de liefde van het koken. Reeds van jongs af aan zette ik onze kids mee op het werkblad, liet ik ze groentjes snijden, proeven van de verschillende smaken, en ze mochten ze letterlijk mee in de potten roeren. We waren toen al lid van EVA, en zag plots in één van de magazines dat ze in het hoofdkantoor Gent vegetarische kinderkooklessen gaven. Ik heb ze meteen alle 3 ingeschreven, en ze hebben daar een erg fijne tijd beleefd. Het waren kleine gemotiveerde groepjes kinderen, die fier waren om hun eigen plantaardig potje te mogen koken.

Plots kreeg ik, net zoals de andere EVA leden, de melding dat er een info avond was in “De Dingen”, met de bedoeling EVA West op te richten. Dat was goed nieuws! Ik ging geboeid luisteren naar wat Nathalie, Isabel en Fanny te vertellen hadden. Het duurde dan ook niet lang eer ik me opgaf om mijn steentje bij te dragen en met gelijkgestemde mensen EVA West te starten. Eerst leerden we elkaar kennen, en was het een beetje zoeken wie wat kan. Algauw bleek dat we allen met elk zijn eigen kwaliteiten één mooi geheel vormden. Dat is mooi meegenomen, want niemand heeft alle talenten tegelijk. Intussen hebben we een groepje mensen dat goed samenhangt, we weten dat we op elkaar kunnen rekenen. Minstens één keer per maand komen we samen en bespreken we wat we kunnen doen, om EVA meer en meer bekendheid te geven, en de mensen lekkere smakelijke plantaardige voeding te leren kennen. We geven elkaar tips, en sprokkelen door de maand heen nuttige informatie bijeen waar het kan. Tevens geven we elkaar ook opbouwende kritiek, met respect voor elkaar. Samen hebben we allen immers hetzelfde doel.

Het initiatief “Donderdag Veggiedag” is een schot in de roos. Het is laagdrempelig, en zeer goed te doen voor iedereen. Zo bereiken we vele mensen. Wat me vooral aanspreekt bij EVA is de leuke aanpak. EVA maakt het haalbaar voor allen; eet één keer per week plantaardig, we reiken je daarvoor één receptje per week dat we in de kijker stellen. De ervaring leert ons intussen dat de mensen algauw doorklikken naar de rest van de vele recepten die EVA te bieden heeft. Zo gaan ze al sneller eens meer dan één keer per week iets plantaardig uitproberen. Een infostand bemannen vind ik erg boeiend; je komt alle soorten mensen tegen. Sommigen kennen EVA al, anderen vragen info, en stellen gerichte vragen. Vaak schrijven ze zich, op onze vraag, in op onze nieuwsbrief. We merken dat mensen vaak eens plantaardige maaltijden willen bereiden, maar niet weten hoe eraan te beginnen. Het is dan ook leuk tips te kunnen geven. Soms krijgen we zelf ook tips, en hebben we boeiende gesprekken. We bereiken veel mensen.

Onze kerngroep doet het goed, en we gaan vooruit. Hij krijgt meer en meer bekendheid en vorm. Ik ben heel blij hier deel van uit te maken.

Het verhaal van vrijwilliger Marc

Ik werd eerder toevallig vrijwilliger bij EVA. Het was in de zomer van 2012. Als lid van EVA had ik aan nog geen enkele activiteit deelgenomen en de Nationale Veggie BBQ in Hasselt leek mij een mooie gelegenheid om andere vegetariërs te ontmoeten. De gezellige sfeer maakte dat ik vrij snel een fijn gesprek had met Inga en Bruno, twee vrijwilligers van EVA ­Limburg. Uiteraard kwam het vrijwilligerswerk ook aan bod. Aangezien ik uit de buurt van Sint­-Truiden kom, vroeg Bruno me of ik geen zin had om een week later met hem de stand van Donderdag veggiedag op Fiësta- tropical in Sint-Truiden te bemannen. Eigenlijk zag ik dat wel zitten.

Die zondag aangekomen op de stand was Bruno al ijverig bezig met het uitstallen van ons materiaal. We hadden ook afgesproken om zelf wat plantaardig broodsmeersel te maken en terwijl de mensen rustig een toastje proefden konden wij vertellen wat Donderdag Veggiedag inhield. Het begin van een fijne samenwerking.

Alle begin is moeilijk, en ja af en toe voelde het wat onwennig wanneer mensen vragen stelde waarop ik niet onmiddellijk een antwoord had. Gelukkig kon ik steunen op Bruno's ervaring en wat mensen ook steeds waarderen is een eerlijk antwoord. Nu we bijna 4 jaar verder zijn, is aan een stand van EVA staan eigenlijk wat ik het liefste doe als vrijwilliger. Je eigen ervaring kunnen delen, zelf bijleren en mensen wegwijs maken in de vele voordelen van plantaardige voeding geeft mij telkens enorme motivatie. Ook vind ik het een manier om aan te voelen hoe mensen staan tegenover plantaardig voeding, en zelf te ervaren hoe alles in positieve zin evolueert. Evolueren doet het zeker. Waar veel mensen in het begin nog nooit gehoord hadden van Donderdag Veggiedag of EVA, komen ze nu dikwijls met concrete vragen en eigen ervaringen.

Af en toe komen er ook wel 'die hard' vleeseters bij ons langs of koppels waarvan mijnheer bang is om zijn stukje vlees te laten. Maar ook dan blijft het telkens een (plant)aardig gesprek. EVA ­Limburg bestaat uit een fantastische groep mensen. Ieder heeft zo zijn specialiteiten, het bedenken van activiteiten, het onderhouden van onze mooie website en sociale media, kookworkshops geven, de administratie... iedereen vult elkaar mooi aan en dat maakt van elke activiteit een feest en het werk licht.

Het verhaal van vrijwilligers Inga en Bruno

In 2006 organiseerde Inga samen met EVA een veggie etentje in Hasselt. Elders in Vlaanderen begon EVA meer en meer bekendheid te krijgen, maar hier in het bronsgroen eikenhout van Limburg was dit redelijk onbekend. Daarom vond Inga het hoogtijd om er iets aan te doen. Het etentje had succes. Een mooie groep mee-eters kwamen proeven van de eerste grote veggie tafel in Limburg sinds mensenheugenis. In die groep waren er enkelen waar er al een aantal jaar een waakvlammetje brandde om zich in te zetten voor de veggie zaak. En door deze maaltijd kregen ze brandstof om in gang te schieten. Enthousiast wisselden ze gegevens, er werden afspraken gemaakt en wilde plannen beraamd om EVA en haar doelstellingen in deze contreien leven in te blazen. En een primeur: we waren de eerste lokale EVA groep die het levenslicht zag! En dan nog wel in veggie onwetend Limburg!

Omdat er iemand wist dat er hier in Hasselt een seitanmakerij was, werd er een afspraak gemaakt om een bedrijfsbezoek te brengen. Dit was een van de eerste activiteiten die we organiseerden. Sindsdien is Maya seitanmakerij een gulle sponsor en hulp geweest voor EVA Limburg.

Ondertussen had onze eerste infostand ook wat vorm gekregen, een beperkte voorraad van brochures had de weg van Gent naar Hasselt afgelegd zodat we hier ook wat reclame konden maken. Met wat afvalhout maakten we onze eerste brochurehouders en infoborden. Plantrekkers vanaf het eerste uur. Hier en daar kregen we vragen en aanbiedingen om wat info te gaan geven wat resulteerde in infostanden allerhande. We stonden op muziekfestivals, in scholen, op markten, op beurzen, evenementen, enz. Af en toe organiseerden we ook een filmavond, nieuwjaarsreceptie, potluck of een vrijwilligersbijeenkomst. Omdat we zelf houden van lekker veggie eten zagen we het wat actiever en organiseerden we picknicks of barbecues.

Na enige tijd hadden we een steeds groter publiek dat ons wist te vinden. Op een keer hadden we 80 mensen op onze friet-seitan-stoverij. De keerzijde van de medaille was natuurlijk dat het heel wat werk met zich meebrengt. Na enige jaren begon dit wat te wegen op de kleine groep vaste vrijwilligers. Het was ook soms moeilijk om mensen warm te houden om zich telkens opnieuw zich in te zetten als vrijwilliger voor onze vereniging. Daardoor was het een komen en gaan en kregen we dikwijls nieuwelingen die het al snel te veel werk vonden of geëngageerde mensen met een drukke agenda. En voor ons zelf begon het ook te wegen waardoor we deze arbeidsintensieve activiteiten niet meer konden doen, zo kwam EVA Limburg op een laag pitje te staan.

Gedurende de voorbije jaren zijn we ook veel op restaurant geweest met EVA. Dat was iets minder werk natuurlijk, gewoon reserveren en mensen laten inschrijven. Dat bracht met zich mee dat we het klaar kregen om in het restaurant Zus en Zo te Bocholt korting te krijgen met onze EVA lidkaart. De eerste eetgelegenheid die dit deed in Limburg. Het is geen veggie restaurant, maar je kan er wel lekker veggie eten. Nadien zijn er nog enkele restaurants gevolgd, maar ze zijn helaas op één hand te tellen hier. En zo kabbelde EVA Limburg verder.

Nu en dan komen er vrijwilligers bij om aan de kar te trekken of te duwen. In wat kalmere periodes ben ik (Bruno) ook al eens buiten de provinciegrenzen gaan helpen. Omdat ik iemand kende bij EVA Leuven ben ik al enkele keren op bezoek geweest als ze op een evenement stonden of heb ik houten standmateriaal gemaakt. Ooit heb ik eens verschillende dagen op het Sfinks festival in Antwerpen gekampeerd in de EVA stand. De andere vrijwilliger gingen ’s avonds naar huis. Ik bleef er slapen. De andere standen van verenigingen en organisaties waren ’s avonds gesloten, wat maakte dat de EVA stand de enigste was die nog open was. Een lichtpuntje in de duisternis. En dat bleek ook voor die moeder, haar 2 zonen en wat vrienden. Tegen middernacht kwamen ze naar de stand geslenterd en de dame begon haar uitleg te doen. Twee van die jonge gasten wilden vlees noch vis eten en ze zat met de handen in het haar. Wat moet ze daarmee aanvangen. Terwijl ik mijn uitleg aan het doen was zag ik dat de jongeren straalden omdat ze blijkbaar eindelijk iemand gevonden hadden die ze steunde in hun veggie eetgewoontes. Mamma blij, pubers blij, ik blij, het was een mooie en warme avond. Ik was dan toch niet voor niks zo laat open gebleven.

Als vrijwilliger heb ik ook al eens enkele keren een workshop bij EVA Gent gevolgd. We kregen er info over onze taak als standhouder, of hoe je een lezing geeft. Wat doe je beter niet of juist wel, een rollenspel over hoe je moet antwoorden op moeilijke vragen, enzovoort. EVA gaf ook lezingen allerhande, maar om voor een uurtje iemand van Gent naar Limburg te laten komen was wat gek, en daarom heb ik ook enkele keren een PowerPoint presentatie mogen geven in scholen en bij verenigingen.

Op een keer kwam ik aan in het zaaltje waar ik verwacht werd en begon alles klaar te zetten, scherm, laptop, projector en brochures. Tegen het aanvangsuur waren er nog maar 4 mensen komen opdagen. Ik merkte enige ongerustheid bij de 2 bestuurleden en 2 vrijwilligers die aanwezig waren. Bleek nu dat ze de uitnodigingen niet verstuurd hadden. De voorzitter dacht dat de secretaris het gedaan had en andersom ook. Dus heb ik die avond voor 4 mensen mijn uitleg gedaan. Kan gebeuren natuurlijk, maar niet te dikwijls hé.

Toen Gent Donderdag Veggiedag stad werd, hebben we hier de toenmalige schepen Toon Hermans eens bij de mouw getrokken en gevraagd of dat in Hasselt ook niet zou kunnen. En alzo geschiede, Hasselt werd de tweede Donderdag Veggiedag stad ter wereld! Af en toe probeert de stad samen met EVA wat activiteiten te doen, maar het is niet makkelijk in het huidige politieke klimaat en met het beperkt aantal vrijwilligers. De laatste tijd zijn er gelukkig wat nieuwe krachten bijgekomen en staan er weer wat activiteiten op het programma. Als we al de activiteiten optellen die we de voorbije 10 jaren gedaan hebben en waar we aan mee gewerkt hebben, komen we uit op meer dan 100! Dus nu op naar de volgende 100.

Alvast dank aan al de vrijwilligers die de voorbije jaren de handen uit de mouwen gestoken hebben, en al de deelnemers van activiteiten en iedereen die EVA Limburg een warm hart toe dragen.

Vrijwilligersnieuws

Ons eten eet haar eten op

geschreven op 17/10
door Nena Baeyens

Insecten zijn geen groenten

geschreven op 27/10
door Nena Baeyens

1 november: Wereld Vegan Dag

geschreven op 28/10
door Nena Baeyens
Bekijk alle nieuwsberichten